Dogmatyka muzułmańska jest
nawiązaniem do monoteizmów
bliskowschodnich i składa się z pięciu artykułow wiary:
(1) wiara w jednego Boga, (2) wiara w święte księgi objawione ludzkości przez
jedynego Boga, (3) wiara w proroków, (4) wiara w anioły i Szatana oraz (5)
wiara w Sąd Ostateczny,
raj i piekło. W islamie Bóg
pojmowany jest ściśle monoteistycznie oraz w pełni
abstrakcyjnie. Muzułmańscy teologowie potępiają wszelkie formy antropomorfizmu,
czyli upodobnienia człowieka do Boga. Stąd prosta droga do ikonoklazmu, czyli
zakazu prezentowania postaci ludzkich w sztuce. Islam odrzuca ideę Trójcy,
jednak akceptuje Chrystusa jako proroka pełniącego boską misję. Muzułmanie
uznają poprzednie święte księgi monoteistyczne,
tj. Stary i Nowy Testament, ale wierzą
przede wszystkim w słowa swojej świętej księgi Koranu. Abraham, Chrystus i Mahomet to kolejni prorocy.
 |
| Koran w grobowcu Ahmada Ibn Tuluna Kair |
Islam przyjmuje istnienie czterech najwyższych rangą
aniołow,
a więc archaniołów: Dżibrila (utożsamiany z Gabrielem lub
Duchem Świętym, Israfila (Rafaela), Azraila (Azraela) i Mika’ila (Michała), a
także potępionego anioła zwanego Szajtan, czyli Szatan lub Iblis,
czyli diabeł.
Eschatologia islamu zakłada nastąpienie w nieokreślonej przyszłości katastrofalnego końca świata,
a po nim zmartwychwstanie i Boży sąd – Sąd Ostateczny, w wyniku którego ludzie
trafią do raju lub do piekła. Raj dostarczy muzułmanom
przyjemności, których nie zaznawali za życia, tj. wiecznych dziewic i wina. W
piekle natomiast będzie palący żar, rozpalone do białości kamienie jako pokarm,
a napojem będzie wrzątek i roztopiony mosiądz.
 |
| Israfil |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz