ISLAM: RELIGIA A PRAWO

Prawo w islamie ma charakter wszechobejmujący, tzn. reguluje nie tylko kwestie życia społecznego, ale także kwestie czysto religijne. Prawo nazywa się szari’at, co oznacza drogę do wodopoju. Wodopojem tym jest prawdziwe życie po śmierci w raju lub w piekle. Od tego, w jaki sposób muzułmanin przemierza tę ścieżkę, zależy jego przyszłość. Stąd w prawie naczelną wartością jest strona religijna.

Istnieją jednak różne podejścia do stosowania tak rozumianego prawa. Prawo uznaje się za pochodzące od Boga, ale prócz zasad przejętych z Koranu i Tradycji, znalazły się w nim również przepisy wywodzące się z prawa plemiennego. Zatem w  szari’acie obowiązują twarde przepisy w formie nieprzekraczalnych granic, jakie Bóg wyznaczył ludziom, tj. cudzołóstwo, niesłuszne oskarżanie o cudzołóstwo, kradzież, rozbój i picie wina.  

Pozostałością po tradycjach plemiennych są również różnie w traktowaniu mężczyzn i kobiet. Mężczyzna ma obowiązek utrzymywania żony lub żon oraz całej rodziny, natomiast zadaniem kobiet jest dbanie o ognisko domowe. Stąd wywodzi się nierówność w spadku: mężczyźni otrzymują więcej. Również by się rozwieść kobieta, musi iść do sądu, a mężczyźnie wystarczy oddalić kobietę. Ponadto mężczyzna może mieć cztery żony oraz może poślubić chrześcijankę lub żydówkę. Kobieta natomiast może mieć tylko jednego męża i to wyłącznie muzułmanina.

W islamie obowiązują również inne zakazy, np. zakazy żywieniowe: picia wina i spożywania wieprzowiny; zakaz przedstawiania postaci ludzkich i zwierzęcych w sztuce; oraz zakaz lichwy i gier hazardowych.